ارزیابی توان اکولوژیک حوزه آبخیز با استفاده از روش تاکسونومی جهت مدیریت جامع حوزه آبخیز (مطالعه موردی: حوزه آبخیز زیدشت، طالقان)

امروزه حوزه های آبخیز به عنوان محور اصلی برنامه­ریزی جهت توسعه پایدار در بسیاری از مباحث  مدیریتی مطرح شده است. ارزیابی توان اکولوژیک حوزه های آبخیز و رتبه­بندی آنها با توجه به معیارهای مختلف اکولوژیکی، یکی از موارد مهم در برنامه ریزی و مدیریت جامع حوزه های آبخیز می باشد. روش تاکسونومی یکی از جامع ترین سیستم های طراحی شده برای ارزیابی توان متغیرهای دخیل در برنامه ریزی و تصمیم­گیری برای آینده است. در این تحقیق چهار زیرحوزۀ حوزه آبخیز زیدشت واقع در منطقه طالقان انتخاب شد. بر اساس روش تاکسونومی چهار شاخص تاثیرگذار در طرح های مدیریتی حوزه های آبخیز (شاخص ترکیب گیاهی، شاخص حفاظت خاک، شاخص فرسایش و رسوب و شاخص کمیت آب) انتخاب شدند. نتایج نشان داد تاثیرگذارترین متغیر، شاخص حفاظت خاک بوده است و اولویت اول بین چهار زیر حوزه انتخابی برای اجرای طرح های مدیریتی با توجه به چهار شاخص فوق، زیر حوزه d1 می باشد. با توجه به شاخص حفاظت خاک که مهم­ترین شاخص بوده، زیرحوزه­های d2 و dint1 و dint2 در اولویت­های بعدی قرار دارند.